Trouwen op de bowlingbaan?
Dat is goed mogelijk.
Deze Bowling Bride scoort hier na haar jawoord.
De huwelijksvoltrekking ging prima maar dat bowlen... dat zal ik nog vaker moeten oefenen, Catry.
Uw trouwambtenaar bakte er niks van.
Het was trouwens ouderwets; de meisjes tegen de jongens ... of zoiets!
“ ... I did not had the chance to really thank you for given such a wonderful speech during our wedding... Everyone was delightful with your interest toward my path in life as well as, my marriage with Edwin...
“ Bij deze willen wij je graag nogmaals bedanken voor een geweldige huwelijksvoltrekking.
“ Wij hebben er enorm van genoten en met ons ook alle overige gasten. Het was precies zoals bij ons past...
“ Hartelijk dank voor de prachtige toespraak: ieder woord was raak. Ook veel lof van onze gasten! Merci Beaucoup!
Nog voor het jawoord is gewisseld vaart het bruidspaar weg. Een aanlegsteiger, 100 meter verder, is de officiële trouwlocatie. Binnen 5 minuten zijn we weer terug. Het jawoord wordt nogmaals gewisseld, maar nu wordt het ingebed in de harten van vrienden en familie.
Ze stralen. Iedere keer weer.
Vandaag trouw ik ze geloof ik voor de achtste keer!
En iedere keer gebeurt er iets unieks; ze houden zichtbaar van elkaar.
Ze wisselen steeds met plezier de ringen, tekenen vandaag vele vele aktes...
Ondertussen zijn ze voor de negende keer getrouwd, maar dan écht.
“ De warme sfeer en diepgang die heeft kunt neerzetten was geweldig en precies zoals we hoopten!
“ Ik kan je niet genoeg bedanken voor jou bijdrage aan onze bruiloft. Een onmisbare schakel die onze dag perfect heeft gemaakt.
“ We willen je nog even bedanken, zo vlak voor onze huwelijksreis, voor je fantastische verhaal. We kregen heel veel leuke reacties, de meest gehoorde was: 'het was of ze je al jaren kende!'
“ Veel dingen die je zei hebben ons beide geraakt. Je hebt er ook voor gezorgd dat we bepaalde dingen in een ander daglicht zijn gaan zien.
Kasteel Amerongen, intiem trouwen in de Orangerie.
Winter: overdag hagelbuien en natte sneeuw.
Aan het einde van de middag stroomt, samen met de gasten, de laagstaande zon de Orangerie binnen.
Dit is dus plek waar het bruidspaar hun Jawoord aan de levende stroom van de geschiedenis van dit Landgoed willen toevoegen.
Een buitenplaats waar het innerlijke, het binnenste gedeeld wil worden.
“
Half ontwaakt uit onze roes van gisteren, willen wij jou bij deze hartelijk danken voor de prachtige, persoonlijke en ontroerende toespraak.
Je hebt ons in een kort tijdsbestek erg goed leren kennen. Jouw werkwijze is ons erg bevallen.
Je kon ons dus ook raken op de juiste plek. Wij waren erg onder de indruk van jouw optreden.
Gezien de reacties van de genodigden, waren wij zeker niet de enigen! De manier waarop jij met het publiek speelde (en jouw interactie met hen), maakte
de ceremonie compleet. Nogmaals onze dank. Mocht iemand in onze nabijheid gaan trouwen, dan zullen wij zeker niet schromen om jou van harte aan te bevelen.
Ik ben op weg naar een huwelijksvoltrekking. Ik doe iets wat ik zelden doe. En zeker niet als ik me innerlijk aan het voorbereiden ben.
Ik stop voor twee lifters. Ze mikken hun rugzakken op mijn speech en stappen in.
Ze vertellen dat ze op weg zijn naar een feestje. (Ik ook!) Hun reisdoel ligt in België.
Ze zijn uitgenodigd met de aanwijzing vooral liftend te komen.
Ze zijn op weg naar een huwelijksceremonie. "Ik ook!!".
We nemen afscheid. We vervolgen onze verschillende wegen naar eenzelfde bestemming: twee mensen JA horen zeggen.
Er wordt mij een bundel papieren aangereikt. HET draaiboek. Van minuut tot minuut. Acht kantjes!
Op de eerste pagina zie ik hoe laat de bruid opstaat en wat ze eet.
De updates volgen per e-mail.
Tijdens de huwelijksvoltrekking zie ik dat de ceremoniemeester even alles loslaat. Hij sluit een paar seconden de ogen.
Het is erop of eronder; wat wint er? Het schema? Ik stel alles in het werk om boven de vorm uit te komen.
Opeens zie ik het aan de ogen van de bruid. Het wonder voltrekt zich; het wonder van de totale aanwezigheid; in het hier en nu.
Het Stadhuisplein staat vol demonstranten. Megafoons schallen en een bandje roffelt. Voor een bruidspaar is er geen doorkomen aan. Tenminste dat vrees ik.
Een grijze cabriolet, een beauty, arriveert met de bruidegom aan het stuur.
“Dat is een Cobra 427!” weet de bode. Ik weet dat niet. Maar effect heeft de Cobra wel.
De demonstranten blijken autoliefhebbers want als voor de staf van Mozes wijkt de zee van mensen. De auto kan parkeren en er ontstaat een doorgang voor het bruidspaar.
“Wat een ontvangst!” zegt de bruidegom.
In de trouwzaal zijn het geroffel en de megafoon te horen.
Buiten wachten de demonstranten op antwoord.
Binnen klinkt twee maal helder: “JA”.
Huwelijksverjaardag, huwelijksjubileum, renewal, renewal of vows; het kan!
De tweeling ziet er prachtig uit. Net drie jaar oud en een driedelig pak met stropdas...
Natuurlijk gaan déze neefjes de ringen aanbieden. Bij ieder is aan een pols een lint gestrikt met een ballon en een ring.
Dan is het hun moment. Hun moeder duwt ze zachtjes naar voren. Eén van hen friemelt verlegen aan zijn pols. En daar gaat hij: de ballon zweeft de hoge trouwzaal in. Niet alle gasten hebben het door. Maar de bruid wel.
"Ik hoop dat het de jouwe is", zegt ze tegen haar kersverse echtgenoot.
Maar het is haar trouwring die tegen het plafond, naast de kroonluchter schittert.
Onbereikbaar. Ik schat zeven meter hoog.
Een getuige staat haar ring af: "Voor de foto's".
Drie weken later, na de huwelijksreis, krijgt de bruid haar ring aangeschoven.
Het stortregent. Een paraplu die ik mag lenen is mijn redding.
Met toga, akte en schoenen in een koffertje fiets ik naar de trouwlocatie,
een statig huis uitkijkend op een vijver.
Tussen de buien in kom ik aan. Een VW kever met een bloemstuk staat al voor het bordes te druipen.
Het wordt een bijzondere maandagochtend.
Buiten is het stil. Binnen ook. De ouders van het bruidspaar kijken me licht verdwaasd aan.
Zij wisten van niks. De moeders staan als getuige op de akte.
Dát weten ze nog niet. Meer gasten worden niet verwacht.
De zwangere bruid ziet er prachtig uit; een glanzende soepele jurk met een kleine sleep. De bruidegom biedt koffie aan. De fotografe neemt foto´s.
Ze gaan in stilte over de rode loper. Van te voren voelde ik me beschroomd om voor dit gezelschap te spreken. Al doende is het prachtig en intiem.
Niet dat ik ertoe aanzet; maar er rollen heel wat tranen.
En terwijl buiten opeens bliksem en donder elkaar opvolgen is het binnen innig en compleet.
“ Vous avez su la rendre intmité et détendre, avec un mot et une appreciation pour chacun. Donc un grand merci de Paris, ville de romance!
“
We willen je even bedanken, nu vlak voor onze huwelijksreis, voor je fantastische verhaal. We kregen heel veel leuke reacties, de meest gehoorde was: 'Het was of ze jullie al jaren kende!'
“
Even een berichtje van de newly weds!!!!
Wat deed je het toch leuk op onze bruiloft, we hebben er erg van genoten!!
We kregen echt van iedereen leuke reacties over je!!
M'n moeder zei zelfs nog: 'Wat is dat een mooie vrouw zeg' (wel leuk om te horen toch??).
Wij hebben enorm genoten!!
UwTrouwambtenaar T 0182 342803 | 06 1316 4578 Contact
© 2013 Made with ♥ by www.UwWebsiteKanBeter.nl Carla Pera